Οι ομάδες είναι 16 και όχι 5-6...

Το δείγμα είναι μικρό, μόλις τρία 90λεπτα, αλλά είναι εξαιρετικό. Οι ξένοι διαιτητές, στα τρία ματς του ελληνικού ποδοσφαίρου που κλήθηκαν τους τελευταίους μήνες, από τον περσινό τελικό Κυπέλλου μέχρι και τα δύο φετινά ντέρμπι, τα πήγαν περίφημα. Απόδοση ζηλευτή και προσοχή, όχι για τους Έλληνες διαιτητές. Αλλά ζηλευτή για τις ελληνικές ομάδες...

Του Θοδωρή Τσούτσου

Το τελευταίο διάστημα, λοιπόν, όλο και περισσότερες ομάδες ζητούν πλέον ξένους διαιτητές σε αγώνες τους. Για τον Παναθηναϊκό λέγεται ότι αποφασίστηκε. Το θέλει και ο Άρης. Μάνι - μάνι, φτάνουμε πια τις πέντε από τις 16 ομάδες της Λίγκας. Σχεδόν το 1/3, δηλαδή. Εδώ πλέον το θέμα γίνεται σοβαρό. Δεν μιλάμε πια για έναν αγώνα που κρίνει έναν τίτλο, όπως πέρυσι στον τελικό. Ή ένα μεμονωμένο ντέρμπι πρωταθλήματος...

Εδώ πλέον μιλάμε για ροή σεζόν. Για ομάδες που χωρίζονται σε κατηγορίες. Οι καλές, καθώς φαίνεται, θα σφυρίζονται από ξένους διαιτητές. Άρα οι υπόλοιπες είναι οι κακές. Οι μεγάλες θα έχουν διαφορετική μεταχείριση, για να υπάρχει λέει ισονομία. Άρα οι υπόλοιπες είναι οι μικρές και δεν χρειάζονται ισονομία. Τα ντέρμπι είναι τα σημαντικά. Άρα τα υπόλοιπα ματς του πρωταθλήματος, δεν είναι...

Κι όλα αυτά, να τα αποφασίζουν τα θεσμικά όργανα του ποδοσφαίρου. Εκείνα να βάζουν τις ταμπέλες και να διαχωρίζουν επίσημα τις ομάδες. Αν δεν πρόκειται αλλοίωση του πρωταθλήματος, σίγουρα πρόκειται για άνιση μεταχείριση. Μόνο και μόνο που υπάρχουν ομάδες οι οποίες μόνο αυτές εισπράττουν την πίεση και την ανασφάλεια που πιθανώς έχουν οι Έλληνες διαιτητές από αυτή τη νέα κατάσταση, αρκεί...

Για παράδειγμα και χωρίς καμία διάθεση κριτικής προς τις ομάδες, ο Παναθηναϊκός πρέπει ξαφνικά να έχει ξένους διαιτητές, επειδή έχει κάνει το πέντε στα πέντε, αλλά ο Αστέρας που έχει ένα στα τέσσερα, με εις βάρος του καθοριστικές διαιτητικές αποφάσεις, δεν το χρειάζεται. Ο Άρης που επέστρεψε και πολύ καλά έκανε χρειάζεται ξένους διαιτητές, αλλά ο ΟΦΗ, που στο κάτω - κάτω δεν πηγαίνει και τόσο καλά στο πρωτάθλημα, δεν χρειάζεται...

Άραγε τι σόι διαχωρισμός είναι αυτός; Με ποιο κριτήριο θα επηρεάζεται τόσο επιλεκτικά η διαδρομή των ομάδων της Λίγκας; Πού θα βρουν αυτιά να τις ακούσουν οι φωνές των... από κάτω του πρωταθλήματος; Διότι ασφαλώς και είναι σημαντικό το ποιος θα πάρει τον τίτλο. Αλλά σημαντικό είναι και το ποιος θα βγει στην Ευρώπη. Σημαντικό είναι και το ποιος θα σώσει την κατηγορία. Για κάποιες ομάδες μάλιστα, μπορεί αυτό να είναι και καθοριστικό για τη βιωσιμότητά τους.

Δεν μπορεί το πρωτάθλημα και μάλιστα με τον πιο επίσημο τρόπο να έχει παιδιά και αποπαίδια. Να διαχωρίζεται τόσο άγαρμπα, να χάνονται τα μέτρα και τα σταθμά. Θα πρέπει στο θέμα, που τώρα βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, να βρεθεί κεντρική λύση. Δίκαιη για όλες τις ομάδες της Λίγκας. Για όσους το ξεχνούν, αυτές είναι 16. Και όχι 5-6...